فیبر نوری

فیبر نوری به رشته‌های شفاف شیشه‌ای و پلاستیکی که در کابل فیبر نوری قرار دارند گفته می‌شود. توجه داشته باشید عبارت فیبر نوری با کابل فیبر نوری متفاوت است.

ساختار فیبر نوری

 هر تار فیبر نوری تشکیل شده از یک هسته از جنس شیشه یا پلاستیک شفاف است که این تارها مسیر حرکت نور هستند. جزء دوم یک لایه شیشه‌ای است که هسته را احطه می‌کند که به آن غلات می‌گویند. بر روی این دو جزء یک روکش محافظ که به آن روکش ضربه گیر گفته می‌شود قرار می‌گیرد که از این دو جزء محافظت کند. در آخر برای افزایش مقاومت کابل از لایه‌ای به اسم روکش خارجی استفاده می‌شود.

روش کار فیبر نوری

فیبر نوری داده‌ها را به شکل ذرات جا به‌جا می‌کند. نام هر ذره‌ای که توسط فیبر نوری جابه‌جا می‌شود فوتون نام دارد. زمانی که سیگنال‌های نوری در داخل کابل فیبر نوری به حرکت در می‌آیند در واقع از سطح هسته و غلاف انعکاس پیدا می‌کند و مسیر را به صورت زیگزاگی در طول کابل فیبر نوری طی می‌نمایند.

مزایای استفاده از فیبر نوری

• پهنای باند وسیع
• برخی از کابل‌های فیبر نوری امکان انتقال داده‌ها با نرخ ۱۰ گیگابیت، ۴۰ گیگابیت و حتی 100 گیگابیت بر ثانیه را در اختیار شما قرار می‌دهند.
• کابل فیبر نوری نازک ، سبک و قوی‌تر است.

معایب استفاده از فیبر نوری

• قیمت بالاتر نسبت به کابل‌های مسی
• با توجه به رو کار بودن فیبر نوری به محافظت بیشتری نیاز دارد.
• برای نصب نیاز به نیروی انسانی بیشتر است.
• فیبر نوری بسیار شکننده می‌باشد.